श्री कृष्णाची संपूर्ण कथा - जन्मापासून मृत्यूपर्यंत भगवान कृष्ण हिंदीमध्ये पूर्ण कथा Lord Krishna Complete Story in marathi

श्री कृष्णाची संपूर्ण कथा

आज, या लेखात, आम्ही भगवान कृष्णाची संपूर्ण कथा, जन्मापासून मृत्यूपर्यंत थोडक्यात प्रकाशित केली आहे (भगवान कृष्ण पूर्ण कथा हिंदी मध्ये जन्म ते मृत्यू). श्री कृष्णाची कथा प्रेम, त्याग आणि अफाट ज्ञानाचे स्रोत आहे.

श्रीकृष्ण हिंदू धर्मातील देवता आणि भगवान विष्णू यांचा आठवा अवतार मानला जातो. लोक त्याला श्याम, गोपाल, केशव, द्वारकाधीश, कन्हैया इत्यादी नावांनी ओळखतात. त्यांनी द्वापर युगात श्रीकृष्णांचा अवतार घेतला. श्री कृष्णाचा जन्म अत्यंत कठीण आणि भयानक परिस्थितीत झाला होता.

कांसा कोण होता?

एकदा मथुराचा राजा कंस हा देवकीचा भाऊ होता. अचानक तेथे ऑल इंडिया रेडिओ आला तेव्हा तो आपली बहीण देवकीची सासरी जाण्यास निघाला होता. ऑल इंडिया रेडिओमध्ये सांगण्यात आले होते की, तुझ्या बहिणीच्या गर्भाशयातून जन्माला आलेला आठवा मुलगा म्हणजेच, देवकी, ज्याला तू तिच्याबरोबर सासुरात घेऊन सुखात घेत आहेस, तुला मारून टाकील. वासुदेवला (देवकीचा नवरा) जिवे मारायला सांगितल्यावर कंसा घाबरला.

देवकी आणि वासुदेव यांना अटक

मग देवकीने कंसाकडे विनवणी केली आणि म्हटले की मी स्वत: ला घेऊन माझ्या मुलास तुझ्या स्वाधीन करीन, तुझा मेहुणे निर्दोष आहे आणि त्याला ठार मारण्यात काय फायदा होईल. कंसाने देवकीशी सहमत होऊन वासुदेव आणि देवकीला मथुराच्या तुरूंगात टाकले.

तुरुंगात काही काळानंतरच देवकी आणि वासुदेव यांना मूल झाले. कंसाला हे कळताच त्याने तुरूंगात येऊन मुलाची हत्या केली. तशाच प्रकारे कंसाने देवकी आणि वासुदेवाचे एक-एक करुन पुतळ्यांचे सात पुतळे केले.

भगवान श्रीकृष्णाचा जन्म

यशोदा आणि नंदाने देवकी आणि वासुदेवांचे प्रश्न पाहिले आणि आपल्या आठव्या मुलाचे रक्षण करण्याचा एक मार्ग विचार केला. देवकी आणि वासुदेव यांचा आठवा मुलगा जन्माच्या वेळी, त्याच वेळी यशोदा आणि नंदाला एक मुलगीही झाली. जी फक्त मायावी युक्ती होती.

आठव्या मुलाच्या जन्मानंतर, देवकी आणि वासुदेव ज्या तुरूंगात होते तेथे कोशिकेत अचानक प्रकाश पडला. भगवान विष्णू हातात गदाच्या रुपात दिसू लागले, शंखातील शंखातील चतुर्भुज. देवकी आणि वासुदेव त्याच्या पाया पडले. मग देव म्हणाला- “मी पुन्हा मुलाचे रूप घेतो.

तू मला घे आणि आपल्या मित्रा नंदाकडे जा आणि त्याची मुलगी त्याच्याकडे आण आणि त्याला कंस दे. मला माहित आहे यावेळी हवामान योग्य नाही, परंतु आपण काळजी करू नका. आपण निघताना सर्व तुरुंगातील पहारेकरी झोपी जातील. तुरुंगाचा दरवाजा स्वतःच उघडेल. पाण्याने यमुना जाळल्यामुळे मार्ग निघेल. साप आपणास आणि बाळाला मुसळधार पावसापासून वाचवेल. "

कृष्ण वृंदावनला पोहोचले

बाळा कृष्णाला सूपमध्ये टाकल्यावर वासुदेव जी बाहेर पडले. ते गोंधळलेल्या यमुनेला ओलांडून वृंदावन येथील नंदाच्या घरी पोहोचले. मुलाला झोपायला लावल्यानंतर तो आपल्या मुलीसह परत आला. परत पोहोचल्यानंतर गेट आपोआप बंद झाला.

देवकीने मुलाला जन्म दिल्याची बातमी कंसला समजताच तो ताबडतोब तुरूंगात आला. कंसाने तिला पकडण्याचा आणि निंदा करण्याचा प्रयत्न करताच ती मुलगी ताबडतोब हवेत उडली आणि म्हणाली - अरे वाईट जीव, मला मारून तुला काय मिळेल, तुमचा खुनी वृंदावन गाठला आहे. खूप बोलल्यानंतर ती गायब झाली.

श्रीकृष्णाचा वध करण्यासाठी कंसा मायावी असुर पाठवते

आपला जन्म झाल्यामुळे कंस भयभीत झाला आणि त्याच्या तावडीतून सुटला. श्रीकृष्णाला ठार मारण्यासाठी आता कंसा अस्वस्थ झाला होता. मग त्यांनी श्रीकृष्णाचा वध करण्यासाठी पुतना नावाच्या रसाक्षीला पाठविले.

पूतनाने एक सुंदर स्त्रीचे रूप धारण केले आणि आपल्या विषारी स्तनासह श्रीकृष्णाला भोजन देण्यासाठी वृंदावनला गेले. श्रीकृष्णाने दूध पिताना पुतानाचा स्तन कापला. चावण्याच्या वेळी, पूतनाने तिचे खरे रूप पुन्हा मिळविले आणि त्याचा मृत्यू झाला. कंसला जेव्हा याची माहिती मिळाली तेव्हा तो औदासिन आणि काळजीत पडला.

काही काळानंतर त्याने श्रीकृष्णाला ठार मारण्यासाठी आणखी एक राक्षस पाठविला. त्याने राक्षसी हेरॉनचे रूप धारण केले आणि श्री कृष्णाला ठार मारण्यासाठी त्याने ताबडतोब स्नान केले आणि कृष्णाने त्याला दूर फेकून दिले. ज्यानंतर तो अक्राळविक्राळ सरळ नरकात गेला. तेव्हापासून त्या राक्षसाचे नाव वाकसुर असे ठेवले गेले.

त्यानंतर कंसांनी कालिया नागला पाठविले. मग श्री कृष्णाने त्याच्याशी युद्ध केले आणि नंतर तो सर्पाच्या डोक्यावर बासरी वाजवत नाचू लागला. त्यानंतर कालिया नाग निघून गेला. त्याचप्रमाणे श्रीकृष्णाने कामातील अनेक राक्षसांचा वध केला. जेव्हा कंसाला असे वाटले की भूतांबरोबर असे होऊ शकत नाही. मग कंस स्वत: श्रीकृष्णाला ठार मारण्यासाठी निघाला. त्या दोघांमध्ये युद्ध झाले आणि श्रीकृष्णाने कंसाचा वध केला.

श्री कृष्ण रास लीला

श्रीकृष्णा गोकुळात गोपींसोबत रास लीला खेळायचे आणि बासरी वाजवायची. त्याच्या बासरीचे सूर ऐकून सर्व गोकुळ रहिवासी, प्राणी आणि पक्षी खूप आनंदित झाले आणि त्यांना हा आवाज खूप आवडला. श्रीकृष्णाला गोकुळात राधा आवडली.

उज्जैनमधील कृष्णा-बलारामा यांचे शिक्षण

श्रीकृष्णाचे निवासस्थान संपत होते आणि आता राज्याला भीती होती. म्हणूनच श्रीकृष्ण आणि बलराम यांना शिक्षणासाठी उज्जैन येथे पाठविण्यात आले. उज्जैनमध्ये दोन्ही बंधूंनी संदिपनी ishषींच्या आश्रमात शिक्षण आणि दीक्षा घेतली.

सुदामा आणि द्वारकाधीश पदाची मैत्री

त्याच आश्रमात श्री कृष्णाने सुदामाशी मैत्री केली. ते जवळचे मित्र होते. त्यांच्या मैत्रीची चर्चा दूरदूरपर्यंत होती. शिक्षण आणि दीक्षा सोबतच शस्त्रास्त्रांचे ज्ञान मिळवून ते परत आले आणि द्वारिकापुरीचा राजा झाला.

श्रीकृष्ण आणि रुक्मिणी यांचे लग्न

मध्य प्रदेशातील धार जिल्ह्यात अमझेरा नावाचे एक शहर आहे. त्यावेळी राजा भीष्मक राजाचे राज्य होते. त्याला पाच मुलगे आणि एक अतिशय सुंदर मुलगी होती. त्याचे नाव रुक्मिणी होते. तिने स्वत: ला श्रीकृष्णाला समर्पित केले होते.

जेव्हा त्याला आपल्या मित्रांकडून समजले की त्याचे लग्न निश्चित झाले आहे. त्यानंतर रुक्मिणीने श्रीकृष्णाला वृद्ध ब्राह्मणांच्या हस्ते निरोप पाठविला. श्री कृष्णाला हा संदेश मिळताच ते त्वरित तिथून निघून गेले. श्रीकृष्णा येऊन रुक्मिणीचे अपहरण केले आणि तिला द्वारिकापुरी येथे आणले.

शिशुपालाने श्रीकृष्णाचे अनुसरण केले ज्याचे रुक्मिणीशी लग्न झाले. द्वारिकापुरी येथे श्री कृष्णा आणि बलारामच्या सैन्याने आणि शिशुपालाच्या सैन्यासह दोन भाऊंबरोबर भयंकर युद्ध झाले. ज्यामध्ये शिशुपालाची सेना नष्ट झाली. श्रीकृष्ण आणि रुक्मिणी यांचे लग्न अत्यंत धडपड आणि कायदेशीररित्या पार पडले. कृष्णाच्या सर्व ट्रॅकमध्ये रुक्मिणी अव्वल होती.

कृष्णाचे ज्ञान सारथी आणि महाभारतात श्रीमद् भगवद्गीता झाले

श्रीकृष्ण महाभारताच्या युद्धामध्ये धनुर्धारी अर्जुनाच्या रथाचे सारथी देखील होते. श्रीकृष्णाने युद्धाच्या वेळी अर्जुनाला ब teachings्याच शिकवणी दिल्या ज्या अर्जुनास युद्ध लढण्यास अत्यंत उपयुक्त ठरल्या. हे प्रवचन श्रीकृष्णाने सांगितलेली गीतेची शिकवण होती.

हा उपदेश आज श्रीमद् भगवद्गीता म्हणूनही ओळखला जातो. भगवान श्रीकृष्णाने या युद्धामध्ये शस्त्रे न घेता या युद्धाचा परिणाम निश्चित केला होता. या महाभारताच्या युद्धामध्ये धर्माने धर्मावर विजय मिळवल्यानंतर पांडवांनी अधार्मिक दुर्योधनासह संपूर्ण कौरव घराण्याचा नाश केला.

दुर्योधनची आई गांधारी भगवान श्रीकृष्ण यांना आपल्या मुलांच्या मृत्यूचे आणि कौरव घराण्याचा नाश करण्याचे कारण मानतात. म्हणूनच या युद्धाच्या समाप्तीनंतर, जेव्हा भगवान श्रीकृष्ण गांधारीला सांत्वन देण्यासाठी गेले, त्यांच्या पुत्रांच्या दु: खाला कंटाळले, तेव्हा संतप्त गांधारी संतप्त झाले आणि त्यांनी श्रीकृष्णाला शाप दिला की ज्या प्रकारे माझ्या कौरव घराण्याचा नाश एकमेकांशी लढाई करुन झाला आहे. त्याच प्रकारे, यदुवंश देखील नष्ट होईल. यानंतर श्रीकृष्ण द्वारिका शहरात आले.

दुर्वासाचा शाप

महाभारत युद्धाच्या सुमारे 35 35 वर्षानंतरही द्वारका शांत आणि आनंदी होती. हळूहळू श्रीकृष्णाचे पुत्र खूप सामर्थ्यवान बनले आणि अशा प्रकारे संपूर्ण यदुवंश खूप शक्तिशाली झाला. असे म्हटले जाते की एकदा भगवान श्रीकृष्णाचा पुत्र सांब यांनी दुर्वासा ishषीला वेड लावले होते.

यानंतर, दुर्वासा ishषी रागाच्या भरात आले आणि यदुवंशच्या विध्वंससाठी सांबला शाप दिला. द्वारकामध्ये शक्तिशाली असल्याने पाप व गुन्हेगारीचे प्रमाण खूप वाढले होते. श्रीकृष्ण आपल्या प्रसन्न द्वारकामध्ये असे वातावरण पाहून फार दु: खी झाले.

त्याने प्रभास नदीच्या काठावर जाऊन त्यांच्या पापांपासून मुक्त व्हावे म्हणून त्याने आपल्या प्रजेला सुचवले, त्यानंतर सर्व लोक प्रभास नदीच्या काठी गेले पण दुर्वासा ishषीच्या शापांमुळे सर्व लोक मद्यधुंद झाले आणि एकमेकांशी भांडले. सुरुवात केली त्यांच्या वादाने गृहयुद्धाचे रूप धारण केले ज्याने संपूर्ण यदुवंश नष्ट केले.

श्रीकृष्णाचा मृत्यू

भागवत पुराणानुसार असे मानले जाते की श्रीकृष्ण आपल्या वंशज लीलाचा नाश पाहून फार दु: खी झाले होते. या पीडामुळे तो जंगलात राहू लागला. एके दिवशी तो जंगलातल्या एका पीपलच्या झाडाखाली योगा निद्रा घेत असताना, जारा नावाच्या एका शिकारीने त्याचे पाय हरणांचे मानले आणि त्याला विषबाधित बाणाने प्रहार केले.

झाराने काढलेल्या बाणाने श्रीकृष्णाच्या पायाचे तलवे छेदले. श्रीकृष्णाने विषबाधा झालेल्या बाणांचे निमित्त म्हणून आपले शरीर सोडले आणि बैकुंठ धाममध्ये नारायण स्वरूपात बसले. देहाचा त्याग करण्याव्यतिरिक्त, श्रीकृष्णाचे वस्ती असलेले द्वारका शहर देखील समुद्रात शिरले.